Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010


quando si può volare la vita diventa splendida...!

Ανάσα Ζωής!




ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΚΡΙΑ
Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ Σ’ΑΦΗΝΕΙ

ΔΑΚΡΥ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΙΩΠΗ
ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΦΤΕΙ
ΣΑΝ ΛΕΩ ‘’Σ’ΑΓΑΠΩ’’
ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ

ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ
Η ΚΑΘΕ ΘΥΜΗΣΗ ΣΟΥ
ΤΟ ΧΑΔΙ ΑΝΑΖΗΤΑ
ΚΑΘΕ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΣΟΥ

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ
ΣΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΟΥΡΑΝΟ ΜΟΥ
ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΕΣΥ
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΜΟΥ

ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ
ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΦΤΕΡΑ
ΜΗΝ ΤΡΕΞΕΙΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ‘ΝΑΙ ΑΡΓΑ

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010


Τραγούδι...

Τραγούδι όμορφο... της θάλασσάς μου νότα
Του κύματος ο ήχος! Ο ήχος της σιωπής!

Τραγούδι όμορφο απόψε θα σου γράψω
Για σένα να μιλά με λόγια της ψυχής!

Τραγούδι για το ‘’αύριο’’
Στο ‘’τώρα’’ αυτό που ζούμε
Μην αρνηθείς αγάπη μου
Οι δύο μας να το πούμε

Τραγούδι είσαι στη ζωή
Και νότα από διαμάντι
Που λαμπιρίζει τη νυχτιά
Στο σκότος κάθε βράδυ!

Μια ζωή θα τραγουδώ τα λόγια τα δικά μας
Αγάπη εσύ της μοναξιάς
Και δάκρυ της χαράς μας!

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Άρωμα...λευκό!

...Τα μάτια σου στο φως του φεγγαριού, έγραφαν λόγια και λάμπανε παντού!
Τόσο μικρούλα η νύχτα..μιά μαγική αυλή αυτή η αγκαλιά σου...
Άκουγα...άκουγα τον ψίθυρο!...Τον ψίθυρο των άστρων..μαγικός ουρανός. Ο ουρανός μου.
Όλα ήταν λόγια,αγάπη στη σιωπή.Όλα ήταν φως!...Στο φως μου η σιωπή.
Φώναξέ με σε ένα όνειρο λίγα μόνο λεπτά.Να 'ναι η νύχτα όμορφη στη Γη να σου γελά!
Φώναξέ με στη σιωπή..όπως κάποτε εγώ..Μα μη μ'αγγίξεις.Δεν μπορείς!Δε κατοικεί το σώμα μου εδώ.
Άρωμα!...σ'ενα ''λευκό'' άρωμα υπάρχω...στο βυθό μου ζω..τώρα για λίγο εδώ ακόμα αναπνέω.
μη με ψάξεις...μα φώναξέ με!