Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Αστεία, σοβαρά, καυτά και πικάντικα!!!!

To σεξ τελικά μπορεί να αποβεί… μοιραίο και επικίνδυνο! Παρουσιάζουμε οκτώ αληθινές κωμικοτραγικές ιστορίες που αν και μοιάζουν απίθανες, έχουν συμβεί στην πραγματικότητα!

1. Μια γυναίκα στην Αυστραλία περνούσε πολύ καλά παρέα με τον δονητή της, μέχρι που, λόγω του έντονου οργασμού της, ο δονητής εκσφενδονίστηκε από το αιδοίο της. Το “παιχνιδάκι” της έκανε γκελ στο πάτωμα και έφυγε έξω από το παράθυρο, πέφτωντας στο δρόμο. Μέσα στον πανικό της, έτρεξε στο παράθυρο, έσκιψε με αποτέλεσμα να γλιστρήσει και να πέσει κι εκείνη από κάτω! Ευτυχώς και οι δύο- εκείνη και ο δονητής της- επέζησαν.

2. Μια γυναίκα ήθελε να κάνει πιο ενδιαφέρουσα την ερωτική της ζωή και συγχρόνως να δείξει στον σύντροφό της ότι εκείνη ήταν το “αφεντικό”. Oπότε θεώρησε έξυπνο και πολύ σέξι να κρύψει τα κλειδιά του μέσα στο… επίμαχο σημείο της. Βέβαια, ούτε εκείνος αλλά ούτε και ο γιατρός που καλέσανε, δεν κατάφερε να βρει ούτε ένα κλειδί από το μπρελόκ του κυρίου -παρόλο που ήξεραν και οι δύο που να ψάξουν. Πιθανότατα θα της έπεσαν κάπου άλλου και δεν θα το πρόσεξε…

3. Τον προηγούμενο Σεπτέμβρη, ένα ζευγάρι στη Νότιο Αφρική αποφάσισε να δοκιμάσει κάτι πολύ extreme: να κάνει σεξ πάνω στις ράγες του τρένου. Μόνο που οι ενδείξεις αγάπης κατέληξαν σε… δράμα. Παρόλο που ο οδηγός του τρένου κόρνανε και τους φώναζε, το ζευγάρι δεν κατάλαβε ότι ένα τρένο ερχόταν καταπάνω τους, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι δύο!

4. Ένα πρωινό, καθώς μια γυναίκα έφτιαχνε το πρωινό, ο άντρας είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα: να αντικαταστήσει το λουκάνικο του σάντουιτς με το… δικό του “λουκάνικο”. Η σκέψη αυτή για κάποιον ανεξήγητο λόγο τον “ανύψωσε” και ο σκύλος της οικογένειας τον πρόσεξε και έσπευσε να πάρει μια δαγκωματιά από το γευστικό “χοτ ντογκ”. Άουτς! Ευτυχώς, οι γιατροί κατάφεραν να… ενώσουν το κομμένο κομμάτι με το υπόλοιπο κι εκείνος ένιωσε στο πετσί του αυτό που λένε οι μαμάδες: Μην παίζεις ποτέ με το φαγητό σου!

5. Ένας άντρας αποφάσισε να κάνει έκπληξη στην ερωμένη του με ένα λουλούδι… πάνω στο πέος του. Μόνο που όταν λέμε “πάνω στο πέος του”, δεν εννοούμε ότι το ακούμπησε απλά εκεί. Όχι. Ο άντρας είχε την φαεινή ιδέα να πάρει ένα γεράνι από τον κήπο και να βάλει το κοτσάνι του μέσα στην ουρήθρα(!!!). Φυσικά, χρειάστηκε χειρουργείο, αφού το κοτσάνι του γερανιού έχει τριχωτές ίνες που κατέστρεψαν τα τοιχώματα της ουρήθρας! Την επόμενη φορά απλά θα χρησιμοποιήσει ένα βάζο…

6. Ένας 34χρονος Νεοϋορκέζος ήθελε να ζήσει αυτό που λένε ότι η Νέα Υόρκη είναι η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, και αποφάσισε να κάνει ένεση κοκαϊνης στο… πέος του για να διαρκέσει όλο το βράδυ. Δυστυχώς, ανέπτυξε γάγγραινα με αποτέλεσμα να του αφαιρέσουν εννιά δάχτυλα, τα δύο του πόδια και, φυσικά, το πέος του.

7. Ένας επιχειρηματίας του Λος Άντζελες “φρίκαρε” όταν έμαθε ότι ήταν αρραβωνιασμένος με την… κόρη του, χωρίς εκείνος να γνωρίζει τίποτα! Αφού ο πατέρας της αρραβωνιαστικιάς του παραδέχτηκε ότι η γυναίκα του είχε συλλάβει με τεχνητή γονιμοποίηση, ο άτυχος άντρας ανέτρεξε στο παρελθόν και θυμήθηκε ότι στο πανεπιστήμιο ήταν συχνός δότης σπέρματος. Αφού διασταύρωσε τα στοιχεία, αποκαλύφθηκε ότι η μέλλουσα γυναίκα του ήταν στην πραγματικότητα κόρη του!

8. Ένα παντρεμένο ζευγάρι στην Αμερική προσπαθούσε για χρόνια να κάνει παιδί. Είχαν προσπαθήσει τα πάντα και τελικά επισκέφτηκαν έναν ειδικό γιατρό. Χμ. Παρόλο που όλοι (σχεδόν) γνωρίζουμε ότι για να υπάρξει γονιμοποίηση πρέπει η “μέλισσα” να “μπει” στο “λουλούδι”, μάλλον εκείνοι δεν το ήξεραν. Νόμιζαν ότι για να κάνεις σεξ, το μόνο που αρκεί είναι να ανέβει ο ένας πάνω στον άλλον… No comments.

Πηγή: http://stin-kontra.blogspot.com/

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

..

..όσα δεν λέγονται είναι φωνές που σιωπούν για να σκορπάται όμορφα η ευτυχία όπου την έχουν ανάγκη..


Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Yete imanayir - Sirusho & Ruben Haxverdyan


Αγαπημένο αρμένικο... Μην ξεχνάμε και την καταγωγή μας!




Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Σήμερα αλλάζει η ζωή μου...


Έτσι μελωδικά με ένα αγαπημένο μου...




Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΓΥΜΝΗ-ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΤΕΧΝΗ

...Η Λάορι....
...Η Λάορι....

Καλοκαιρινή νύχτα ‘’ξημερωμένη’’......
Η απαλή μελωδία, κραυγή δυνατού πόθου να λαχταρά το άπειρο του ορίζοντά σου!


...ποτέ κανείς δεν έμαθε τα << ΓΙΑΤΙ >> του παραμυθιού!...

...Ο εαυτός μου μπορώ να είμαι μόνο μαζί σου ή μόνο στη μοναξιά μου!...

...Τι να λέει πάλι η θάλασσα;;; ....Πόσα κύματα απόψε μιλούν;;;
...Γιατί χάθηκε το κόκκινο φεγγάρι μας;;;... Και γιατί ο έρωτας ποτέ δεν θα χαθεί;;;;...

...όπου μαύρα γράμματα.... Στο κόκκινο στενάζει!...
Και είναι στο ''Σ’αγαπώ'' ... όπου η πένα δάκρυ στάζει!...

Γιατί ήλιε μου.. Γιατί μισείς τις νύχτες;;
Κι αν λάμπεις, κι αν γελάς...
Το φεγγάρι έχει την μοναδική ομορφιά του!

Δεν σε πληγώνει ήλιε μου! ... Τις νύχτες ταξιδεύεις...

Ήταν εκείνη η νύχτα! ...
...Η ‘’ξημερωμένη’’ νύχτα στην αρχή του πενταγράμμου της σιωπής.

...Η απαλή μελωδία, κραυγή δυνατού πόθου
να λαχταρά το άπειρο του ορίζοντά σου!...

...ποτέ κανείς δεν έμαθε τα "ΓΙΑΤΙ" του παραμυθιού!...

...Εσύ έχεις κάτι από τη μοναξιά μου...

...Έκλεισες το παράθυρο και χάθηκες....
...Πριν χαθεί το Καλοκαίρι...πριν χαθεί η ζωή!...


Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Tu...

Che cosa succede se il mio silenzio sa parlare ... Migliaia di pensieri vengono a voi ..
Questi non sarà situata in un cuore di vetro ...
... Reclusione per una notte i nostri sogni ...

"Guarda! Direi. "Sono tutti ancora vivi! ... Ci sono! .. Noi viviamo .. si va e torna ..! Un mare è il mondo .. e voi siete pieni di piume ... Tu!"

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

ποτέ κανείς δεν έμαθε τα << ΓΙΑΤΙ >> του παραμυθιού!
...Τα παραμύθια ξέρουν να κρύβουν τα πιο ‘’ακριβά’’ τους μυστικά, για να ‘’προσπαθήσουμε’’ .... να μας αποκαλυφθούν!!!!


Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Αλήθεια, αξίζει να ζήσεις και να ξανακερδίσεις την ζωή σου, και να την χτίσεις απο την αρχή-άν χρειαστεί-για χάρη ενός και μόνο ανθρώπου επάνω στην γή, που σου λέει μέσα απο την καρδιά του πως σάγαπάει

Κι ίσως... εδώ ακριβώς βρίσκεται ο Θεός που ψάχνεις σε λάθος συχνότητες!

Εσύ είσαι η μεγάλη καπετάνισσα της ζωής σου, κρατάς το τιμόνι, ανοίγεις παννιά στον άνεμο, προσέχεις την πυξίδα σου, και ξανοίγεσαι στα πέλαγα!.. Και γίνεσαι Οδυσσέας, κι άν αργήσει χρόνια η Ιθάκη, κι άν χαθείς και πέσεις και σε συμπληγάδες, κι άν κάποια Κίρκη σε μεταμορφώσει προς στιγμή, στο τέλος συνειδητοποιείς και εύχεσαι νά'ναι μακρύς ο δρόμος, και η ίδια η Ιθάκη λιγότερο απο τον πηγαιμό μετράει!

Δεν στενοχωριέμαι επειδή έφυγες απο τη ζωή μου εσύ..
Στενοχωριέμαι όμως επειδή έφυγε απο τη ζωή μου αυτό που θα μπορούσες να είσαι εσύ..

Έχω μάθει πιά να μήν απορρίπτω τον άνθρωπο, αλλά τις πράξεις του.. και πράγματι μου πήρε χρόνια για να μάθω πως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα...


Παρασκευή 28 Μαΐου 2010


Ξέρεις,...Θέλω ξανά να σου γράψω τις πιό όμορφες σκέψεις από έναν άλλο κόσμο....Τον κόσμο μας!
Χρώματα και μοναξιά...ό,τι πιό πολύ αγαπάμε!...Μελωδίες και σιωπές...ό,τι πιό πολύ ζητάμε!
...Μόνο οι άγγελοί μας ξέρουν!.. και εμείς ακούμε! ~ Ακούμε τα λόγια τους να σιγοντάρουν στην πρώτη φωνή της ψυχής....Τι όμορφη μελωδία!


Τρίτη 6 Απριλίου 2010

'' Και η μεγαλύτερη ειρήνη πηγάζει μέσα από την ύπαρξή μας''R.C
Η Άνοιξη στη θάλασσα είναι πάντα διαφορετική!...Λίγος αέρας στο νησί μου..μα τόσο ο ήλιος λάμπει και ''καίει'' τα κύματα τόσο απαλά!
Πάμε να περπατησουμε εκεί!..Εκεί! Κοίτα! ...βήμα βήμα όλο και πιό μακριά!...πιό μακριά,πιό κοντά στην αλήθεια μας εδώ!

Δεν ήταν το ''Γ''..ούτε το ''Δ'' και το ''Μ''!
Ήταν πάντα το ''Άλφα''!...Αυτό το ''Α'', κρύφτηκε πίσω απ'τον εαυτό του..μα δεν πειράζει ο ψεύτης νους να ζει καλά για πάντα...έχει δικαίωμα η κάθε ζωή να ζει!Να ζει!
Κι ας μη θημάται πια το όνομά του...Αυτό το ''Α''...που διάλεγε γράμματα απ'την αλφάβητο...και έφτιαχνε πρόσωπο μυστικό..

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010


'' Και η μεγαλύτερη ειρήνη πηγάζει μέσα από την ύπαρξή μας''R.C

Και είναι όμορφα εδώ στο γαλάζιο νησί... Άκου! Άκου τα κύματα και δες απέναντι τα όμορφα σπιτάκια!.. Εδώ ο κόσμος ήρεμος με γνώση και σοφία! ..εδώ ο ήλιος λάμπει και το φεγγάρι μιλά! Οι παιδικές φωνές ζωγραφίζουν ανέμελα μια παιδική χαρά όπου γελούν, παίζουν και χορεύουν... Και είναι όλα διαφορετικά στο γαλάζιο το νησί!... Χρόνια το περίμενες, μήνες ξαγρυπνούσες με την ιδέα της φυγής!
...πρωί και βράδυ μουσική απ’ το μικρό το μαγαζί που έφτιαξε η αγάπη.. Τον ουρανό μου μπλε κοιτώ, τη θάλασσά μου βλέπω, και το πρωί σε συναντώ παρέα στον καφέ μου... Όχι! δε φεύγω από δω.. Το είδα στο όνειρό μου!... Στα κύματα θα μείνω που χρόνια αναζητούσα!

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010


Ξεχασμένο παράμυθι
όνειρο στο παρελθόν
πες μου τι απόψε λείπει
να στο φέρει το παρον

Μιά εικόνα στην ουσία
έχει γίνει απουσία
να ζητάει για φαντάσου
όσα έγιναν δικά σου

Ώρα πέντε ξημερώνει
στο μπαλκόνι πάντα μόνη
και στη φύση ένας ήχος
απονιά πάντα και ρίγος

Πιά δεν έχει σημασία
άμα ζεις χωρίς θυσία
έχει πέσει τόσο χιόνι
φύγε τώρα που νυχτώνει

Πάλι παραμιλητό μου
έγινε και με σκοτώνει
η δική σου απουσία
μέρα νύχτα με ματώνει

Κλείσ' τα μάτια σου και φύγε
όπου θες να μείνεις,μείνε
πιά δεν έχει σημασία
άμα ζεις χωρίς θυσία

Ήσουν ψέμα πίστεψέ το
να το λες για να ανασαίνω
κάθε γέλιο και ένα δάκρυ
σκοτεινό αγάπης χάδι...

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010


Και ειν' ο δρόμος όμορφος όπως τότε που είμασταν παιδιά...
παίζαμε,χτίζαμε όνειρα στη θάλασσα με καταγάλανη αγκαλιά.Μη!Μην ακούς τον άνεμο.Δεν υπάρχει. Μονάχα ο ήλιος λάμπει στην έρημη ερημιά..Μόνο τα μάτια σου το φως μου δυναμώνουν.Στο φως όπου τα ''θέλω'' ανταμώνουν!..και μετά..καληνύχτα...

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Της αγάπης σου το δέμα
Άνοιξα και είδα ψέμα
Σου το στέλνω να θυμάσαι
Το καθαρό μου βλέμμα

Ξέρω όσα έχεις κρύψει
Ξέρεις πως σε τρώει η τύψη
Ζήσε μόνος σου το δάκρυ
Φτάσε ως του γκρεμού την άκρη

Όπως έφτασα για σένα
Σ'ένα κενό τεραστιο τέρμα
Πάρε τώρα τη σκιά σου
Το βαρύ το άγγιγμά σου

Βγάλε και τη μάσκα αγγέλου
Βάλε κάτι του...θλιμμένου
Κάνε τώρα ησυχία
Κόιτα φεύγω..περνούν πλοία...

.....


Θυμάσαι ε; Είχε μιά ψύχρα εκείνο το βράδι..είχαμε πιεί σταγόνα σταγόνα όλη τη θάλασσα...είμασταν και ζαλισμένοι απο εκείνα τα κουτάκια..Πώς τα είπαμε;;..Μπύρες! χα!...Πόσα αστεία λέγαμε εκείνη τη νύχτα..και πόσο δυνατά!...Μάλλον μας άκουσαν όλες οι υπάρξεις εκεί γύρω!. Η μηχανή ακουμπισμένη πλάι στο δέντρο "χαρούμενη" κι αυτή! :) ...Θυμάσαι τελικά και τι ώρα ξημέρωσε; Τι σε ρωτάω τώρα!...Υπάρχει χρόνος; Υπάρχει ώρα;
Όλες είναι στιγμές.Φωτεινές ή σκοτεινές στιγμές.
Ήταν όμως Σεπτέμβρης...και ήταν λίγο πριν το ξημέρωμα όταν αφήσαμε την όμορφη θάλασσα.
Και μετα;χμ!τι θυμάσαι μετά αμίλητο στόμα μου;
...Έχω ξεχάσει! Μετά απο εκείνη τη νύχτα την όμορφη,η διαδρομή σε έβγαλε εδώ!...Μαζί ήρθαμε θυμάσαι; Τί όμορφα που είναι σ'αυτό το δάσος τελικά!
....Θυμάσαι;;; Είχε μια ψύχρα εκείνο το βράδι...ευτυχώς πέρασε...

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010


Τα λάθη σου είναι εδώ!...Εσύ γιατί λείπεις;!
Δεν άντεξε το βλέμμα σου όσα τα χείλη σου είπαν...
Όλα όσα ήθελες ήταν ένα τίποτα..ψεύτικο κι αυτό όπως το πολλαπλό ''Εγώ'' σου...
Κρύψου πάλι στα κρυφά χωρίς να πεις κουβέντα!...Ανούσια καρδιά που ζεις μέσα στο ψέμα!
Να χαίρεσαι να λες πάντα για φως κ αγάπη μα στο σκοτάδυ θα γυρνάς πρωί να ψάχνεις κάτι.
Τον εαυτό σου που έχασες μέσα στο ίδιο τρένο της μίας σου ζωής...
Λυπάσαι; Να γελάς και μη ρωτάς γιατί...η ζωή είναι μια σταλίτσα...γουλιά γουλιά να την πιείς μα μέσα στην αλήθεια...

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010


quando si può volare la vita diventa splendida...!

Ανάσα Ζωής!




ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΚΡΙΑ
Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ Σ’ΑΦΗΝΕΙ

ΔΑΚΡΥ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΙΩΠΗ
ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΦΤΕΙ
ΣΑΝ ΛΕΩ ‘’Σ’ΑΓΑΠΩ’’
ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ

ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ
Η ΚΑΘΕ ΘΥΜΗΣΗ ΣΟΥ
ΤΟ ΧΑΔΙ ΑΝΑΖΗΤΑ
ΚΑΘΕ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΣΟΥ

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ
ΣΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΟΥΡΑΝΟ ΜΟΥ
ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΕΣΥ
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΜΟΥ

ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ
ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΦΤΕΡΑ
ΜΗΝ ΤΡΕΞΕΙΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ‘ΝΑΙ ΑΡΓΑ

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010


Τραγούδι...

Τραγούδι όμορφο... της θάλασσάς μου νότα
Του κύματος ο ήχος! Ο ήχος της σιωπής!

Τραγούδι όμορφο απόψε θα σου γράψω
Για σένα να μιλά με λόγια της ψυχής!

Τραγούδι για το ‘’αύριο’’
Στο ‘’τώρα’’ αυτό που ζούμε
Μην αρνηθείς αγάπη μου
Οι δύο μας να το πούμε

Τραγούδι είσαι στη ζωή
Και νότα από διαμάντι
Που λαμπιρίζει τη νυχτιά
Στο σκότος κάθε βράδυ!

Μια ζωή θα τραγουδώ τα λόγια τα δικά μας
Αγάπη εσύ της μοναξιάς
Και δάκρυ της χαράς μας!

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Άρωμα...λευκό!

...Τα μάτια σου στο φως του φεγγαριού, έγραφαν λόγια και λάμπανε παντού!
Τόσο μικρούλα η νύχτα..μιά μαγική αυλή αυτή η αγκαλιά σου...
Άκουγα...άκουγα τον ψίθυρο!...Τον ψίθυρο των άστρων..μαγικός ουρανός. Ο ουρανός μου.
Όλα ήταν λόγια,αγάπη στη σιωπή.Όλα ήταν φως!...Στο φως μου η σιωπή.
Φώναξέ με σε ένα όνειρο λίγα μόνο λεπτά.Να 'ναι η νύχτα όμορφη στη Γη να σου γελά!
Φώναξέ με στη σιωπή..όπως κάποτε εγώ..Μα μη μ'αγγίξεις.Δεν μπορείς!Δε κατοικεί το σώμα μου εδώ.
Άρωμα!...σ'ενα ''λευκό'' άρωμα υπάρχω...στο βυθό μου ζω..τώρα για λίγο εδώ ακόμα αναπνέω.
μη με ψάξεις...μα φώναξέ με!